Włodzimierz Nahorny

Ukończył Państwową Wyższą Szkołę Muzyczną w klasie klarnetu. W 2009 r. uzyskał doktorat na Akademii Muzycznej w Gdańsku, a w 2012 tytuł profesora sztuk muzycznych. 

‍

Jako solista saksofonista zadebiutował na festiwalu Jazz Jamboree w 1962 r. w big bandzie Jana Tomaszewskiego. Jako pianista, saksofonista, flecista, kontrabasista, kompozytor i aranżer współpracował m.in. z Andrzejem Kurylewiczem, Krzysztofem Sadowskim, Andrzejem Trzaskowskim i Janem Ptaszynem Wróblewskim, wokalistkami – Marianną Wróblewską i Łucją Prus, zespołami Novi Singers, Breakout, zespołami Ryszarda Kruzy i Alojzego Musiała oraz Studiem Jazzowym Polskiego Radia. 

‍

Nahorny jest także kompozytorem muzyki teatralnej i filmowej oraz twórcą piosenek, z których najbardziej znane to “Jej portret”, "Dobranoc snom", "Jak mało, jak dużo potrzeba", "Pokoje rozstań", "Popłynę łódką", "Pytam zimowych gwiazd", "Tango z różą w zębach", "Żaba story", "Księżyc nad Kościeliskiem", "Chianti", "Czas rozpalić piec", "Bliskość ciszy", "Jeszcze jedna rozmowa", "Tajne przez poufne". 

‍

Występował m.in. w Belgii, Austrii, Danii, Finlandii, Wielkiej Brytanii, Holandii, Niemczech, we Francji, Włoszech, w Hiszpanii, Jugosławii, Norwegii, Rumunii, na Węgrzech, w Czechach, Rosji, Algierii i Japonii.